![]() |
کشتههای جنگ ضدمیهنی |
در ۲۷تیر ۱۳۶۷ قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد
برای پایان دادن به جنگ ایران و عراق، از سوی رژیم آخوندی پذیرفته شد.
خمینی ۲روز بعد یعنی روز ۲۹تیر
۱۳۶۷ طی پیامی، پذیرش قطعنامه از سوی رژیمش را اعلام کرد و آن پذیرش را مترادف نوشیدن
جامزهر خواند.
یادی از
اولین جامزهر، پس از ۱۲قطعنامه!
قطعنامه ۵۹۸ تنها یکی از ۱۲قطعنامهیی
است که سازمان مللمتحد برای پایاندادن به آن جنگ ضدمیهنی تصویب کرد و خمینی
نپذیرفت. خمینی حتی قطعنامه ۵۹۸ را هم در ابتدا نپذیرفت و تنها یکسال بعد و در
حضیض شکستهای پیدرپی نظامی ناگزیر از پذیرش آن شد.
۳۰سال پس
از قطعنامه ۵۹۸، بدون صلح!
هنگام تنظیم این نوشته،
دقیقاً ۳۰سال از پذیرش آن قطعنامه میگذرد در حالی که هنوز رژیم ایران پای یک
قرارداد صلح دائم و جامع با عراق نیامده است. این در حالی است که عراق هم اکنون
در اشغال نسبی آخوندهاست اما با اینهمه آخوندها بهشدت از آمدن پای یک قرارداد
صلح جامع با عراق اشغالی و حکومت نسبتاً دستنشانده خودشان هم خودداری میکنند!
وضعیت کنونی منطقه
خاورمیانه و آشفتگیهای موجود در آن عمدتاً ناشی از همان جنگ و سیاستهای ویرانگر
آخوندهاست.
در سالگرد پذیرش قطعنامه ۵۹۸،
نگاهی به آن جنگ و قطعنامههای سازمان ملل برای جوانانی که آن روزگار را تنها از
دریچه دوربین و نیش قلم نویسندگان حکومتی خوانده یا دیدهاند، ضروری بهنظر میرسد.
بهویژه جوانانی که این روزها در میدان رزمی سرنوشتساز برای پیروزی قیام بزرگ
مردم ایران، به پیکار برخاستهاند.
صلح شرافتمندانه از همان
اولین روزها دردسترس بود
سالها پس از پذیرش آتشبس،
سایت تابناک، متعلق به پاسدار محسن رضایی، فرمانده پاسداران در آن جنگ ضدمیهنی،
پرده از راز هولناکی در پشتپرده جنگ برداشت و اعتراف کرد صلح شرافتمندانه از همان
اواخر پاییز سال ۱۳۵۷ دردسترس بوده است. او اذعان کرد رژیم خمینی برای فرار از
فشارهای داخلی و بینالمللی برای پذیرش آتشبس و صلح شرافتمندانه، در همان آغاز
جنگ یک طرح صلح به سازمان ملل پیشنهاد کرد که همه طرفها حتی عراق نیز آن را
پذیرفت اما خمینی که در واقع با دست خودش، «کیش و مات» شده بود، زیر میز زد و طرح
خودش را هم در نقطه پذیرش نهایی رد کرد تا به جنگ که آن را مائدهیی برای
نظامش میدانست، ادامه دهد. خمینی با ادامه دادن به جنگ، میلیونها کشته روی دست
دو ملت مسلمان گذاشت، منطقه را به تباهی کشاند، ایران را ۱۰۰سال به عقب برد تا
بتواند دستگاه کشوری و لشگری مطلوب خودش را در سایه سیاه جنگ سازمان دهد و این کار
را کرد و اینک کشوری پیش چشمان ماست که نه هوا برای نفس کشیدن، نه آب برای
نوشیدن، نه خاک مناسب برای کشاورزی و نه جامعهیی قانونمند با نهادهای
مستحکم و کارآمد برای تأمین امنیت و پیشرفت اجتماعی هیچکدام را ندارد.
برای اطلاع از حقیقت جنگ و
تاریخ آن جنگ کثیف به مجموعه اسناد گردآوریشده در این نوشتار دقت کنید.
مجموعهیی که بخشهایی از آن در نشریه مجاهد و به مناسبتهای گوناگون منتشر شده
است و اینک بهصورت سرجمع در اختیار خوانندگان قرار میگیرد.
این مجموعه دربردارنده
اسنادی است که آگاهی از آنها برای تمامی ایرانیانی که مشتاق آزادی میهن خود هستند،
ضروری است.
با خواندن این سند، به
چرایی آغاز جنگ،
مسبب آغاز جنگ و استمرار
جنایتکارانه آن در عین امکان دسترسی به صلح شرافتمندانه
و نقش مجاهدین در پایان
دادن به جنگ، پی خواهید برد.
همچنین خواننده این مجموعه
درخواهد یافت که مجاهدین خلق از چه تاریخی و چرا عملاً وارد مقابله با جنگ و
نیروهای خمینی شدند؟
چرا مجاهدین نیز مانند
بسیاری نیروها و جریانهای دیگر به این اکتفا نکردند که کنار گود بنشینند و تنها با
محکوم کردن و تقبیح آن جنگ ضدمیهنی، خود را در معرض تهمتهای بیشمار ارتجاع قرار
ندهند؟! کاری که هماکنون نیز دستمایه بسیاری همدستان داخلی و خارجی رژیم ولایت
فقیه برای مقابله با پیشرفتهای سیاسی و اجتماعی مجاهدین است!
مجموعهیی
از اسناد تاریخی درباره دلائل شروع و ادامه جنگ ضدمیهنی...
https://event.mojahedin.org/id/8fec41e6-e47c-4019-9954-30eb9146cc1f
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر